Leestijd: 3 minuten
Het is de eerste teamsessie na de kick-off en het team voert een eerste gezamenlijk gesprek.
De leidinggevende had eerder in een gesprek al aangegeven dat hij hard werkte, heel hard. Hij maakte lange dagen waarin hij van overleg naar overleg vloog en tussendoor brandjes aan het blussen was op detail niveau. Hij had geen plezier meer in het werk, kwam futloos thuis en het voelde alsof hij tegen een muur aan liep.
Terugkerende patronen.
Het teamgesprek kwam wat stroef op gang en er werd afwachtend gekeken naar de leidinggevende. Die nam het voortouw en begon het gesprek op inhoud. Op elke vraag die ze hem stelden gaf hij uitgebreid antwoord, ging verklaren en zat veel in zijn hoofd.
De teamleden zaten achterover met de armen over elkaar en vuurden steeds meer vragen op hem af. Dit was duidelijk een patroon. Ik gaf terug aan het team wat ik in de interactie zag gebeuren, of ze dit herkenden en wat het effect is. Een duidelijke ja.
De leidinggevende zuchtte “ik weet het ook niet meer” en begon te delen hoe hard hij aan het werk was, wat het met hem deed en zich afvroeg waarom het niet lukte.
En toen ontstond er ruimte.
De teamleden begonnen zich uit te spreken hoe zij het ervaarden. Ze voelden zich door alle aangedragen oplossingen juist niet serieus genomen, niet gewaardeerd, de doelen voelden niet van henzelf, ze gingen juist achteroverleunen, raakten gedemotiveerd en keken afwachtend naar de leidinggevende.
Ze wilden zelf voorstellen doen en uitvoeren, gehoord en gezien worden, regie nemen en heldere kaders en processen neerzetten.
Dit team zat in een flight. De communicatie was vaag, meningen werden gedropt, iedereen keek afwachtend naar de leidinggevende en er was behoefte aan duidelijkheid in doelen en rollen. De acties van de leidinggevende kwamen vanuit hele goede bedoelingen, het hielp alleen het team niet om een stap te kunnen zetten in taakvolwassenheid. Het leiderschap sloot niet aan bij wat het team nodig had.
Een voorbeeld uit het verleden dat ik vaker zie bij teams in flight. Leidinggevenden werken hard en met de beste intenties. Ze gaan het oplossen, overnemen en sturen vaak alleen op individu i.p.v het team als geheel. Maar om het team te helpen in de ontwikkeling hebben ze wat anders nodig.
Aan het einde van de teamsessie leek het alsof er kilo’s van de schouders waren gevallen en was de sfeer een stuk lichter. Er kwam ruimte voor verbinding, erkenning voor elkaar en het (durven) uiten van kwetsbaarheid, verwachtingen werden uitgesproken en de eerste afspraken hoe het anders kon werden al gemaakt. Dat gaat ook over gevoel uiten en lukt niet als je steeds in je hoofd zit. Hier konden we op aansluiten en doorbouwen in het traject. En met positief resultaat.
Hoe help je het team uit de flight fase?
- Biedt duidelijke structuur en kaders.
- Ontwikkel het team in samenwerkingscompetenties zoals luisteren, communicatie, focus op doelen en taken, maak procedureafspraken en eenduidige werkwijzen.
- Maak afspraken en kom die ook na.
Daarmee sluit je je leiderschap aan op wat het team nodig heeft om te ontwikkelen in deze fase van flight. En jij hoeft niet zo hard te werken, haalt meer impact uit je acties, bent productiever en hebt weer plezier in je werk en met elkaar.
Dat geeft rust, structuur, ruimte voor gezamenlijk commitment en focus op inhoud en proces. In je team, in de organisatie en bij jou.
Meer weten?
Ik denk graag met je mee over hoe jij meer beweging, ruimte en commitment creëert om het beste uit je team te halen. Benieuwd wat ik voor je kan betekenen? Plan een vrijblijvend gesprek met mij in via https://tinustransform.nl/kennismaking/ Dan luister ik naar je verhaal en deel mijn inzichten met je. Ik kijk er naar uit je te spreken!
Groeten Tinus
